Weblog: Soms heb je wind mee, soms tegen - Lyda Sneevliet-Radstaak

Als kind van de jaren '50 ben ik een enorme geluksvogel. Want ga maar na: opgroeien in een tijd dat het alleen maar beter werd.
De inkomens groeiden en er waren telkens nieuwe uitvindingen die het leven makkelijker maakten. Het begon met een centrifuge, later kwam een heuse wasmachine. We gingen van kolen naar gas, van de matteklopper naar de stofzuiger en van de kelder naar de koelkast.

In de loop van jaren zag ik ook de nodige crises. Wonen en werken bleken niet vanzelfsprekend, er moest stevig gesleuteld worden door de politiek. We namen afscheid van de verzorgingsstaat. En via 'paars' gingen we richting het liberale marktdenken. De overheid moest leren van 'de markt'. Belangrijke overheidstaken werden aan de markt verkocht en overgelaten. Want dat was veel goedkoper en efficiënter.

Intussen weten we hoe het verder ging. De staat is niet meer in staat om de problemen op te lossen. Het wantrouwen wordt extra gevoed door grote woorden en beloftes, die niet waargemaakt kunnen worden. En onze zo gematigde democratie slaat terug. Via verkiezingen richting Tweede Kamer en nu ook richting provincies en Eerste Kamer.

Wat mij betreft is er nog hoop dat het vertrouwen kan worden hersteld. Maar dan moet de markt wel een toontje lager gaan zingen. Of het nu banken zijn of verzekeraars, vliegtuigmaatschappijen of energiegiganten, ze blijken te groot voor onze eenvoudige politici om te hanteren. Opknippen dus, die handel. Maak ze verplicht kleiner, laat ze betalen voor wat ze aanrichten, maak ze verantwoordelijk voor wat ze doen. Terug naar de hanteerbare schaal op de markt. Met beleid en geduld moet het dan lukken om ook de menselijke maat terug te vinden en het wantrouwen in de overheid weg te nemen.

Lyda Sneevliet-Radstaak, wethouder