Regels en rente, woningen en wetten

Minder regels, meer vertrouwen en minder controle.

De bankencrisis in 2008 was het gevolg van dit liberale denken. Veel mensen konden opeens hun hypotheek niet meer betalen. Huizen kwamen massaal te koop, prijzen daalden. De woningbouw kwam bijna tot stilstand. Bouwbedrijven gingen als eerste failliet. Zuid-Europese landen kwamen in grote problemen. Om te helpen hield de Europese bank in Frankfurt daarom de rente jarenlang laag. Onze pensioenen werden bevroren. Het gevolg: de verarming van een grote groep senioren. Gelukkig konden mensen met wat spaargeld huizen helpen opkopen. Door deze te verhuren hadden zij toch ‘rente’ en konden veel mensen toch wonen.

Het duurde tien jaar, voordat we weer aan bouwen konden gaan denken. De bouwachterstand bedroeg op dat moment in onze gemeente al bijna 600 woningen. Ondertussen zijn we in ons land met steeds meer mensen en die wonen steeds vaker zelfstandig. En er is meer beleid op het gebied van groen, beschermde diersoorten, water, bodem, geur, geluid, verkeer en stikstof. Maar er is ook veel meer aandacht gekomen voor duurzaamheid, betaalbaarheid en beschikbaarheid van energie. En voor burger- participatie, klimaatadaptatie, sport en spel en allerlei maatschappelijke functies.

De komst van de nieuwe Omgevingswet gaat volgens het Rijk vanaf 1 januari helpen. In deze wet zijn maar liefst 26 oude wetten en regels bij elkaar gebracht en verwerkt. U begrijpt dat het werken met die nieuwe wet geleerd moet worden, door alle betrokkenen. Dat kost tijd. Dat kost energie van mensen. En het kost ook geld. Intussen wordt door diezelfde mensen keihard doorgewerkt. Hun doel is het eindelijk weer bouwen van woningen mogelijk maken. Omdat ze maar al te goed weten, hoe hoog de nood in de samenleving is!

Voor al onze kernen worden woningbouwprocedures rond deze tijd gestart of afgerond. We kunnen met elkaar niet wachten om de schop in de grond te mogen zetten!

Lyda Sneevliet, wethouder