Het eerste kievitsei

De kalender geeft aan dat op 21 maart het voorjaar begint. Niet alleen de kalender geeft dit aan. Ook de uitlopende bomen, struiken en sommige vaste planten hebben het voorjaar in de bol. Ik zie mijzelf zeker niet als een klimaatactivist. We kunnen niet ontkennen dat het klimaat verandert. Nattere en zachtere winters, vroeger voorjaar en gemiddeld gezien steeds droger wordende zomers.

Het eerste kievitsei zien we al sinds jaar en dag als een symbool van het beginnende voorjaar. Traditiegetrouw wordt deze eerste aankondiging van nieuw weidevogelleven aangeboden aan de burgemeester. Dit jaar was het aan mij de eer om als zijn vervanger dit eerste kievitsei te ‘schouwen’ of anders gezegd te bekijken. Maas Nagelhoud was de gelukkige die bij zijn dagelijkse wandeling in de natuur het nest ontdekte. Een eenvoudig nest op het vlakke akkerland was genoeg voor deze kievit om haar eieren in te leggen.

Het aantal kieviten is door de jaren heen enorm afgenomen. Dit geldt ook voor de grutto, tureluur, scholekster, veldleeuwerik en andere weidevogels in ons land. Daarom is het goed dat deze bewoners van onze akkers en weidegebieden worden beschermd.

Overigens zie je ook hierin heel duidelijk dat we in ons kleine Nederland niet zonder wildbeheer kunnen. Reintje de vos is grootgebruiker van eieren van weidevogels. De wolf is dat geworden van schapen en wellicht straks andere diersoorten. Een zogenaamd natuurlijk evenwicht waarin alle soorten als vanzelf blijven bestaan is in ons land helaas niet meer mogelijk. Soms moet je zeldzame diersoorten in bescherming nemen en soms moet je van diersoorten het aantal beheersbaar houden.

Een voorbeeld, de wilde zwijnen zijn welkom in de bossen. Zij zijn niet welkom in de weidegebieden of in de steden of dorpen. En bij een te grote populatie nemen we beheersmaatregelen, bijvoorbeeld door het aantal te verminderen. Een zelfde beleid is nodig voor wolven.

Ik hoop dat onze deskundigen in Den Haag en Brussel snel met concrete maatregelen komen om de wolvenpopulatie beheersbaar te houden. Dat we te maken hebben met dagelijkse wolvenaanvallen in onze weidegebieden lijkt mij niet de bedoeling. Het is onacceptabel en een duidelijk signaal dat de aantallen beperkt moeten worden. Met alleen wolfwerende afrasteringen gaan we dit probleem niet oplossen. Samen met onder andere de burgemeester en de gedeputeerde maken we begin april onze grote zorgen duidelijk aan leden van de Tweede Kamer.

Wij mogen blij zijn met de inzet van zoveel vrijwilligers die bijdragen aan het in stand houden van natuur en landschap. Denk bijvoorbeeld aan de Stichting Landschap Elementen in Elburg (SLE) en de leden van de weidevogelbescherming Randmeerkust.

Geniet van het voorjaar!

Henk Wessel, wethouder